‘Doe maar een voorspelling over mijn gezondheid’. Tegenover mij zit een man van halverwege de 30, oranje veiligheidskleding aan, geamuseerde en nieuwsgierige blik.
‘Dan mag je nu een kaart trekken’.
Hij pakt een kaart. Kijkt me vragend aan.
‘Draai maar om hoor, zonder kaart kan Nicolien niks zien, haha!’
Op de kaart staat een Piccadilly circus-achtig tafereel. Veel schreeuwende kleurige lichtreclame, met in het midden prominent een MacDonalds M, tegen een donkere nacht, met voorbijrazende auto’s. Ik schat hem snel in en doe een gok.
‘Nou, dat is duidelijk: je bent een avondmens’. Ja, dat klopte.
‘Die kleuren staan voor dat je graag veel verschillende dingen doet. Dat is heel belangrijk voor je. En je moet genoeg dingen met andere mensen doen, anders word je poepchagrijnig en dat is slechts voor je gezondheid.’
Hij knikt.
‘Omdat je een avondmens bent, loop je het risico om niet genoeg zonlicht te krijgen, dus als je de vuilniswagen bestuurt, moet je zo [ik doe alsof ik met mijn hoofd uit het raampje hang] met je hoofd naar buiten hangen’.
Hij lacht.
‘En de veiligheid dan?’ zegt hij.
‘Daar ga ik niet over.’
We lachen allebei hard. Ik broed snel op een afsluitende grap.
‘En als je je ziek begint te voelen: gewoon een hamburger van MacDonalds eten. Zo, dat was ‘m dan, je voorspelling!’
Met een vette smile loopt hij mijn pipowagentje uit en wacht ik op de volgende klant.
Drie middagen huisde ik in een schattig pipowagentje met een loeiende elektrische kachel. Ik was Nicolien, die de toekomst kan zien. Of, nou ja, ze deed in elk geval alsof. Niet alleen ik, maar ook de mannen van de uitvoering van een grote gemeente vonden het geweldig.
Het was bijzonder om even een op een met ze in gesprek te zijn (ik hoorde over de hartklachten van partners en over liefdesgeschiedenissen), om te horen wat ze bezighoudt op het werk (van ‘Krijg ik een vast contract’ tot ‘Hoe lang moet ik nog’), om ze van wijze en dwaze raad te voorzien (van ‘je wrevel op tijd uitspreken, anders ga je lelijk doen’ tot ‘En je moet genoeg scheten laten. Anders krijg je buikpijn’).
Het voelt als een behoorlijke verantwoordelijkheid om deze voorspellingen te doen, omdat mensen er stiekem toch veel waarde aan hechten. Kijk, en ik heb flink wat mensenkennis en ben tamelijk sensitief, maar de toekomst zien kan ik niet. En wil ik ook niet. Daarom doe ik alleen maar positieve voorspellingen, er is al genoeg ellende op de wereld. Als mijn voorspelling dan als een self-fulfilling prophecy werkt, dan kunnen er best nog wel eens hele mooie dingen gebeuren in de vuilniswagens en plantsoenen!
Wat voor toekomstvoorspelling zou jij willen krijgen? Voor je bedrijf, je gezondheid, geld, de liefde? Neem een mooie duim en een setje kaarten. Trek er eentje en associeer jezelf een mooie toekomst.
Ik weet zeker dat het uitkomt! En zoniet, dan kun je een beroep doen op mijn garantie, Nicolien geeft namelijk garantie tot aan de deur.
Wil je meer van dit soort verhalen in je inbox? Meld je aan voor Marleens Magazine. Sgratis. Sleuk.