Elk nieuw project kent die bitterzoete combinatie van stuiterende-joepie-ik-ga-iets-nieuws-doen-vibe en de ondermijnende-sfeerverpestende-zichzelf-herhalende-angst-vibe. Of je nou een nieuwe baan hebt, aan een nieuwe relatie begint of besluit een boek te schrijven. Je krijgt er beide tegengestelde bewegingen bij: de lol en de angst.
Die angst laten we vaak niet zien. Is niet sexy, is niet iets om trots op te zijn. Denken we. Vaak zien we alleen het resultaat ná het geploeter, met veel trompetgeschal aangekondigd.
Maar in het omgaan met die monsters zitten de lessen. Zit de stille overwinning. Zit het bescheiden heldendom.
Van hoe je na lang gesoebat tóch die knieën-knikkende stap hebt gezet om een potentiële klant te bellen.
Of om een ongelooflijk gaaf event te lanceren.
Of om voor 100 man je verhaal te doen.
Gelukkig heb ik tegenwoordig helemaal geen last meer van mijn monsters. Die fase heb ik gehad. Denk ik altijd.
Haha! Goeie grap, Marleen!
Ja, ook ik heb zo mijn eigen monsters, die me allerlei onzinnige kul proberen aan te praten. En net als jij, geloof ik ze soms een tijdje. Doe je van alles. Behalve Dat Ene Ding.
Bij mij is dat nu mijn Boek.
Toen ik wilde schrijven deze week, voelde ik zoveel monsters mijn hoofd in marcheren, dat ik dacht: ik ga ze eens tekenen.
Niet dat ik dat kan. Vindt een van mijn monsters. Maar schijt! Ik ga het gewoon doen.
En wat er gebeurde was echt magisch!
Ik voelde mezelf rustiger worden, bij elk monster wat ik op papier kreeg. En de monsters vond ik op een gegeven moment bijna schattig. Denkende: zij zijn ook maar heel onzeker en druk doende mij veilig te houden, ze proberen me te behoeden voor blunders en kritiek. Dat is eigenlijk heel zorgzaam. Of nou ja, misschien wat overbezorgd, maar goed bedoeld. Dat wel.
En daarna ging het schrijven heerlijk. Zonder censuur. In flow. Yo!
Sterker nog: misschien komen ze wel als illustraties in mijn boek-to-be*.
Enneh: mocht je iets nieuws willen doen en je voelt de monsters dichterbij komen: draai je gewoon eens om en zet ze op papier. Blijken ze écht minder eng dan je dacht! Kijk maar:
Ik wens je een monsterlijk goeie week!
Hartelijke groeten,
Marleen
* Waar dat boek over gaat? Het zal je niet verrassen: ‘Met h.u.m.o.r. spreken vanuit je tenen. Voor ondernemers die hun publiek willen raken’. Althans, dat is voor nu de werktitel. En oh ja: vraag er maar niet te veel naar, laat me eerst maar even prutten en schrijven. Je hoort het als het klaar is.
Wil je meer van dit soort verhalen en tips over humor op het podium in je inbox? Meld je aan voor Marleens Magazine. Sgratis. Sleuk.